سلام بچها نظر یادتون نرهاااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

   خدایا تمام خنده های تلخ امروزم رامیدهم

یکی ازخنده های کودکیم راپس بدهبده

میرسدروزی که بی هم میشویم

یک به یک ازجمع هم کم میشویم

میرسدروزی که ما در خاطرات،

موجب خندیدن و غم میشویم

گاه گاهی یاد ما کن ای عزیز

میرسد روزی که بی هم میشویم....

روز مرگم،هرکه شیون کند ازدور وبرم دور کنید

همه را مست وخراب از می انگورکنیدمرد غسال مرا سیرشرابش بدهید

مست مست از همه جاحال خرابش بدهید

بر مزارم مگذاریدبیاید واعظ ،

پیر میخانه بخواند غزلی از حافظ

جای تلقین به بالای سرم دف بزنید

شاهدی رقص کند جمله شما کف بزنید روزمرگم وسط سینه من چاك زنید

اندرون دل من یک قلم تاك زنید

روی قبرم بنویسیدوفادار برفت

آن مست خراباتجگرسوخته،خسته ازاین دار برفت...

هی فلانی میدانی؟

 می گویند رسم زندگی چنین است...

می آیند...

می مانند ...

عادت میدهند...

و میروند

وتو درخود می مانی.

راستی نگفتی رسم تو نیز چنین است...

مثل همه فلانی ها...

؟دست خودمان نیست که روی حرفمان نمی مانیم،

ما بر زمینی ایستاده ایم که هر روز خودش را دور می زند....!؟

حجم خالي تورا،حجم پرهيچ كس پرنميكند!حالا هي بگودوستان به جاي ما!

زخمی برپهلو دارم

روزگار نمک میپاشد

و من پیچ وتاب میخورم

و دیگران گمان میکنند

که من "میرقصم.."

(دكتر شريعتى)